Με τον όρο αθλητικές κακώσεις εννοούμε κάθε τραυματισμό που συμβαίνει κατά την διάρκεια της άθλησης είτε σε επαγγελματικό είτε σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Οι αθλητικές κακώσεις χωρίζονται σε οξείες κακώσεις λόγω κάποιου αιφνίδιου τραυματισμού και σε χρόνιες κακώσεις που είναι αποτέλεσμα υπέρχρησης. Αφορούν συχνότερα τους μυς, τους τένοντες, τα οστά, τους συνδέσμους και τον αρθρικό χόνδρο.

Οι συχνότερες αθλητικές κακώσεις είναι:

1.  Μυϊκές Κακώσεις (Θλάσεις), οι οποίες αποτελούν τις συχνότερες αθλητικές κακώσεις. Διακρίνονται σε βαθμούς (1ου-3ου βαθμού) και ανάλογα με τον εκάστοτε βαθμό, συστήνεται και η κατάλληλη θεραπεία.
2. Συνδεσμικές κακώσεις /Διαστρέμματα, οι οποίες διακρίνονται σε 3 βαθμούς. Στην κάκωση συνδέσμου πρώτου βαθμού, έχουμε διάταση ή ρήξη ελάχιστων ινών του συνδέσμου.Στην περίπτωση δευτέρου βαθμού έχουμε μερική ρήξη του συνδέσμου, ενώ κάκωση τρίτου βαθμού έχουμε όταν έχει συμβεί μία πλήρης ρήξη του συνδέσμου. Όταν συναντάμε μία ρήξη συνδέσμου οποιουδήποτε βαθμού, τα συνήθη συμπτώματα είναι το οίδημα, η αστάθεια του συγκεκριμένου συνδέσμου και ο οξύς πόνος, ιδιαίτερα κατά την κίνηση και καταπόνηση του συνδέσμου. 
3. Ρήξη μηνίσκων / χιαστών. Πρόκειται για δύο πολύ συχνούς τραυματισμούς του αθλητικού,και όχι μονο, κόσμου. Κάθε μας γόνατο διαθέτει 2 ελαστικούς χόνδρους που τους ονομάζουμε μηνίσκους, τον έσω και τον έξω. Ο μηνίσκος μπορεί να υποστεί ρήξη σε οποιαδήποτε ηλικία. Συνήθως αυτό συμβαίνει σε απότομη στροφική κίνηση ή σε κάποιο βαθύ κάθισμα. Πολύ συχνά μία τέτοια ρήξη συνοδεύεται και από κάποια άλλη κάκωση, όπως είναι η ρήξη χιαστού συνδέσμου. Στο γόνατό μας υπάρχει ο πρόσθιος και ο οπίσθιος χιαστός σύνδεσμος. Ο συχνότερος τραυματισμός που συναντάμε είναι η μερική ή ολική ρήξη πρόσθιου χιαστού. Τα συνήθη συμπτώματα σε αυτήν την περίπτωση είναι ο έντονος πόνος στην άρθρωση, η αδυναμία ισορροπίας και στήριξης. 
4. Τενοντίτιδες / Τενοντοπάθειες / Ρήξεις τενόντων (π.χ. αχίλλειου, υπερακάνθιου κ.α.). Ως τενοντίτιδα ορίζεται η πάθηση οποιουδήποτε τένοντα και κυμαίνεται από έναν οξύ τραυματισμό και πόνο, έως μία χρόνια κατάσταση ερεθισμού του τένοντα. Τα κύρια αίτια μια τενοντίτιδας ή μίας ρήξης τένοντα, είναι η υπερχρήση(όταν δηλαδή γίνονται έντονα επαναλαμβανόμενες κινήσεις από τον τένοντα), η χρόνια καταπόνησή του, η κακή κυκλοφορία του αίματος για οποιονδήποτε λόγομ καθώς και η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Τα κυριότερα συμπτώματα μια τενοντίτιδας είναι ο οξύς πόνος κατά την άσκηση ή την κίνηση του τένοντα, η διατήρηση ή επιδείνωση του πόνου κατά τη διάρκεια της νύχτας, η δημιουργία κάποιου οιδήματος και η αδυναμία ολοκλήρωσης κάποιας κίνησης.
5. Κατάγματα λόγω μυϊκής καταπόνησης. Επί της ουσίας πρόκειται για κατάγματα σε κάποιο οστό, τα οποία όμως προέρχονται από την καταπόνηση του μυικού συστήματος. Εμφανίζονται συχνά σε αθλητές και αθλούμενους και ονομάζονται αλλίως και κατάγματα κοπώσεως. Εμφανίζονται συχνότερα στα κάτω άκρα και τα κύρια συμπτώματα είναι ο έντονος πόνος στην περιοχή κατά τη δραστηριότητα κι ενώ μειώνεται κατά την ξεκούραση, αδυναμία εκτέλεσης κάποιον κινήσεων, και σε μερικές περιπτώσεις πόνος ο οποίος παραμένει και μετά την άσκηση.
6. Σύνδρομο Λαγονοκνημιαίας Ταινίας. Η λαγονοκνημιαία ταινία είναι μια παχιά ταινία η οποία εκτείνεται από την εξωτερική πλευρά του ισχίου μας έως την εξωτερική πλευρά της κνήμης. Το συγκεκριμένο σύνδρομο αναφέρεται στον ερεθισμό της ταινίας αυτής και προκαλείται συνήθως από την καταπόνηση κατά την κάμψη και την έκταση του γόνατος, από την ανισκοσκελία που ενδεχομένως υπάρχει, καθώς και από την πολύωρη προπονητική καταπόνηση, κυρίως στο τρέξιμο. Το κύριο σύμπτωμα είναι η αίσθηση πόνου στην έξω πλευρά του γονάτου ή του ισχίου.
7. Περιοστίτιδα. Η συχνότερη μορφή είναι η Περιοστίτιδα Κνήμης. Παρατηρείται κυρίως σε δρομείς και αποτελεί μία από τις συχνότερες παθήσεις των κάτω άκρων. Ένα πιθανό αίτιο είναι η αυξημένη ποδική καμάρα, η έλλειψη βιταμίνης D και φυσικά η καταπόνηση της περιοχής της κνήμης και των κάτω άκρων γενικότερα. Η συγκεκριμένη πάθηση εμφανίζεται συχνότερα στις γυναίκες και το κύριο σύμπτωμά της είναι ο έντονος πόνος στην ευρύτερη περιοχή της κνήμης, ιδιαίτερα κατά την άσκηση. Ο πόνος συνήθως εξασθενεί κατά την ξεκούραση. 
8. Πελματιαία απονευρωσίτιδα, μία πάθηση η οποία αποτελεί ουσιαστικά μία φλεγμονή του πέλματος. Το κύριο αίτιο είναι η υπέρχρηση, καθώς και άλλοι ανατομικοί κι εξωτερικοί παράγοντες όπως η ορθοστασία, το αυξημένο σωματικό βάρος, ο σακχαρώδης διαβήτης, καθώς και η έντονη βάδιση με ακατάλληλα υποδήματα. Το 10% πείπου του πληθυσμού θα εμφανίσει κάποια στιγμή τη συγκεκριμένη πάθηση, η οποία συχνά αναφέρεται και ως άκανθα πτέρνας. Το κύριο σύμπτωμα είναι ο έντονος πόνος στην περιοχή της πτέρνας και μερικές φορές στο κάτω μέρος της καμάρας.